Niner RIP 9 RDO – bikecheck – czyli historia pewnego roweru.

10 czerwca, 2020 / Krolik

Geneza:

No dobra. Ibis Ripmo było super rowerem. Kiedy wyszła zapowiedź o V2, sprzedaliśmy V1 i czekaliśmy na V2, niecierpliwie obgryzając paznokcie swoje i wszystkich domowników. Covid-19 grubo wszystko spieprzył, terminy odwlekły się w kosmos. Obgryźliśmy nawet paznokcie psu zakopanemu w ogrodzie 10 lat temu.

W tym czasie do ThirtyThree Bicycles Studio dotarł testowy Niner. Na fotach nie wyglądał jakoś podnietliwie. Rama wydawała się być mega przekombinowaną. Testówka była w wersji L i to dość małe L, więc nie było mowy abym przy moich gabarytach je potestował. Musiałem polegać na chłopakach. Pierwsze ich wrażenia to, że rower na żywo wygląda 100 razy lepiej niż na fotach w necie. Okazało się, że jeździ też na prawdę dobrze. Na tyle dobrze, że po pierwszej jeździe zapadła decyzja o zakupie. Szybki kontakt ze Strange Summit – są w stanie skołować rowery na wczoraj ,yyyyy .. to to jedziemy. Była to decyzja typu no brainer, kiedy porównamy się do jakiegokolwiek testowanego nas roweru, w kontekście tras na jakich śmigamy. Więcej w recenzji tu tylko bikepornujemy.

Wybory:

Wybraliśmy ramę, to teraz co z resztą sprzętu ? Maciek z ThirtyThree Bicycles Studio zachęcił nas do Ohlinsa. Argumenty nas przekonywały. Powiedzmy sobie szczerze, są one emocjonalne i subiektywne. Składamy dream bike i na Ohlins jeszcze nie jeździliśmy. Wszystkie topowe zawieszenia działają dobrze, więc bierzemy top Ohlinsa. Czemu nie spróbować. Do tego decydujemy się na XTR, reszta szpeju od E13 (jaramy sie na maxa ich korbą) no i koła Industries Nine. No może nie do końca, bo w momencie zamawiania, I9 nie robi szerokich obręczy z Carbonu, więc chłopaki z Beastie Bikes polecili nam obręcze Ibisa, plus piasty I9 Hydra. Obręcze znamy i lubimy, a I9 zawsze chcieliśmy ze względu na zajebistość i ilość punktów zazębienia. No i mamy zamówiony set.

O ile kształty ramy zaczęły mi się mega podobać po jej zmacaniu i obejrzeniu na żywo (zabawne, zazwyczaj jest inaczej :)), to kolory już nie bardzo. Występuje w dwóch kolorach BBC (ang. duży czarny kogut, przez producenta zwany satin carbon) i Santa Fe. Nienawidzę czarnych rowerów a Santa Fe (papuga 🙂 ) był dla mnie zbyt kolorowy. Trzeba było coś wymyślić. W sumie czarny z jakimś innym już jest ok. Najpierw telefon do przyjaciela – byłego i sędziwego już grafika – Homofaber. “Marcinku dodaj kolorów do tego zajebistego lecz BBC roweru. Aha i będzie tam Ohlins i nie chce go malować więc zrób coś aby pasowało”. No i stał się taki oto projekt:

Stylujemy:

Potem szybki kontakt z HighFive Styling. Obczajam ich od kilku lat a rezultaty ich pracy zamiatają. Wysyłam projekt i dostaje pytanie. Malujemy czy kleimy folie. Okazuje się, że chłopaki mają deal z kilkoma firmami rowerowymi które pozwalają im malować i nie kasuje to gwarancji. Mail do Ninera z opisem technologii malowania, tu duże wsparcie dystrybutora Strange Summit , ale niestety odmowa :(.

Dobra to kleimy. Z powodów technologicznych wylatuje kolor szary. Ta rama jest tak skomplikowana, że nie wszędzie da się oklejać. Dominik z HighFive Styling modyfikuje trochę projekt, ustalamy żeby położyć jeszcze folie ochronną i czekamy na rezultaty. W międzyczasie dostaje foty z produkcji i nie przestaję się ślinić. Oklejamy ramę, koła, widelec i korbę. W widle logo zmieniamy na logo z niższego widła Ohlinsa bo jest fajniejsze, szare logo e13 na korbie idzie w żółć a akcenty na ramie zmieniamy na żółto. BTW, jeśli macie ochotę ochraniać rower sami, to polecamy wpis z pracy Masko

Składamy:

Teraz trzeba złożyć. Gdzie? No wiadomka w ThirtyThree Bicycles Studio. Leżą tam już pozostałe szpeje jak kokpit, sztyca, napęd. Następnego dnia po odebraniu paczki z HighFive Styling jestem rano w 33 i zaczynamy składanie. Fajnie składać rower w miejscu, gdzie do wszystkiego jest odpowiednie narzędzie i nie trzeba improwizować waląc przez dechę by osadzić stery. Najtrudniej jest zalożyć progresywną sprężynę MRP do dampera Ohlinsa i oponę E13 na obręcz Ibisa. Bartek z 33 po workoucie zakładania opony, ma przedramiona większe niż łydę.

Dobrze, że chłopaki są autoryzowanym serwisem Ohlinsa, bo muszą przebudować niektóre elementy dampera, aby wsadzić. W końcu sprężyna siada z happy endem, hopefully bez cummingu. Koszmar osadzania gwiazdki na sterówce też jest przyjemny mając odpowiednie narzędzia. Generalnie super siedzieć wśród ludzi, którzy jarają się rowerami i podchodzą z dużym szacunkiem i pietyzmem do każdej części.